Жыў-пражыў малады чарнец.

Як устаў жа чарнец рана-раненька,
Як умыўся чарнец бела-бяленька.

Як па�?оў чарнец рана па ваду,
Як увідзеў чарнец дзевак табун —
Як кінуў ён вёдры аб лёд,
Пабег за дзеўкамі ўслед.

Аглянуўся чарнец — хатка гаріць!
Бог дай-ба вы, дзеўкі, самі пагарелі!
Як із-за вас мая хатка згарела.

А ці мала ж тама ў ёй дабра было —
Сем �?астоў карявак вісела,
Жукава пячура жыта было,
Арехава ча�?а мёду было!

Žyū-pražyū małady čarnec.

Jak ustaū ža čarnec rana-ranenka,
Jak umyūsia čarnec bieła-bialenka.

Jak pašoū čarnec rana pa vadu,
Jak uvidzeū čarnec dzevak tabun —
Jak kinuū jon viodry ab lod,
Pabeh za dzeūkami ūsled.

Ahlanuūsia čarnec — chatka harić!
Boh daj-ba vy, dzeuki, sami pahareli!
Jak iz-za vas maja chatka zharela.

A ci mała ž tama ū joj dabra bylo —
Siem šastoū kariavak visela,
Žukava piačura žyta bylo,
Arechava čaša miodu bylo!