my —
žyćcia-małaka kropli
ŭ kubku
z čornaju kavaju śmierci.

kropli ciažkija
sałodkaha miodu,
što rastanie
ŭ salonych chvalach.

strumni dymu
ŭ pavietry vosieni.
krupki śniehu
na jazyku ahniu.

my —
žyćcia-małaka kropli
ŭ kubku
z čornaju kavaju śmierci.

kropki farby
ŭ Knizie Skarhaŭ.

“slapym metadam”
nadrukavanyja
litary ŭ niečym m(e/i)ta_tekście —
chutka
pilny kursor zakreślić
usie pamyłki —
ačyścić
sens schovany.

chiba moža
naadvarot —
hierogliphy
biez amonimaŭ?
dzieja_słovy
biez (anto/sino)nimaŭ?
i biez kožnaha homo symbolus
niemahčyma rasčytać Usio?

chto ž
na čornych arkušach Suciemry
piša tuššu
kaligraphiju duš?
što za
miljardna-rukaje Niešta
tak staranna
(-rysku-za-ryskaj-)
nas maluje —
kab my malili
nie spiašacca
z apošniaj
šmatkroplaj ?
. . .