Kali sosny narešcie skinuć
svaju horkuju ssochłuju skuru…
Kali nieba vyciahnie z hleby
ŭvieś śnieh, jaki jana prahłynuła
Kali ciemra da rešty viernie
Zorkam kožny phaton śviatła…
Kali viecier pialostki-paznohci
ŭsim ramonkam vyrvie — kab viedać
chto kaho dze j kali kachaŭ
Kali litary na staronkach,
što paźbiehli ahniu ci tlenu
składuć słovy,
jakich kožny čakaŭ…

Dzie tady budzieš ty?
Dzie tady budu ja?..
Ci sustrenucca našy atamy,
našy quarki-leptony-hadrony?
Ci składziecca […]

Varańnio runy
piša na šerym śniezie —
Zimy Testament

“Žyćcio pražyć — nia pole perajści” (uschodne-słavianskaja “mudraść”)

Niapraŭda.
Zyćcio — jak žytniovaje pole.
Jdzieš praz pole: u adnoj ruce – sierp, u druhoj – kałasy.
Kožny kołas – Mahčymaść, pavarotny momant –
bifurkacyja, ad katoraj – ci tudy, ci tudy.
Zrež siarpom – skarystaj mahčymaść. Abo adchini.
Kožny kołas – u zierniach maje zarodki
inšych kałośsiaŭ – i hetak dalej.
Kiń u hlebu […]

Змена пораў года — шкодная практыка. Кожны раз пры пераходзе ад аднаго сэзону да другога эканоміка нясе страты, а ў насельніцтва абвастраюцца хранічныя захворванні. Адаптацыя да новага сэзону адымае ўва ўсіх шмат сіл. Таму, мэтазгодна было б увесці пэрманэнтнае кіраванне аднаго сэзону.
Але якога? Лепш за ўсё гэта высветліць усенародным галасаваннем.
Публікуем праграмы кандыдатаў: Вясны, Лета, Восені […]

 
Viečarami ja čytaju losy
pa ŭzorach marozu na voknach.
Pračytaŭ užo šmat…
Mo’ chto viedaje —
na čyjim vaknie moj zapisany?

Ŭ hołaj ladoŭni:
Ketchup, vareńnie, alej.
Žyvie biełarus.
(2 hrs later)
Dali zarpłatu.
Ladoŭnia ŭrešcie murčyć:
Zyvie Biełaruś!

Višni halinka
syple śnieh u vakienca
zharełaj chaty
***
Apošnim listom
bjecca ŭ hołych halinach
z-pad śmiećcia pakiet
***
Zarana mnie chtoś
pavucińnia sivoha
ŭploŭ u vałasy…

Газета “Советская Белоруссия” от 2 января 2037 года пишет:
Новый белорусский космический спутник “МилКА”, названый так в честь священной коровы первого президента нашей страны, перехватил серию зашифрованных радио-сигналов. Сигналы предположительно были отправлены с Луны и Марса в направлении Дальнего Космоса.
Пресс-секретарь Космической и Государственной Безопасности сообщил, что сигналы уже расшифрованы. �?х отправила так называемая […]

Як звычайна, bus-trip у вёску вый�?аў лірычна-паэтычным. Вось эпізод з пер�?ага этапу вандроўкі — закупкі харчовых прадуктаў для любімай бабулі і яе звяроў:
За восем хвілін да васьмі
У краму зай�?лі мужыкі:
— Бутылачку “Клюквеннай” дайця!
— І�?чо без васьмі. Пагуляйця!
Восем хвілін да Зямлі
Імчацца фатонам Свяціла …
Праз восем хвілін, мужыкі,
Дадуць вам батон і “чарніла”!

* - Для тых, хто ня […]

Чытаю зараз “The Web Book of The Dead”. Аўтар невядомы, а сама кніжка — нак�?талт “Тыбецкай Кнігі Мёртвых”. Перакладу адзін урывак:
З узнікненнем інтэрнэту, да Шасці Сфераў, куды раней траплялі нябожчыкі, дапасавалася я�?чэ адна сфера.
Шэсць Сфераў, аб якіх кажа Тыбецкая Кніга Мёртвых гэта:

Свет Дэваў
Свет людзей
Свет Асураў
Свет галодных духаў
Свет жывёлаў
Апраметная (Hell)

Каб пасля смерці не трапіць ў […]

 
Kali b ja byŭ dyzajneram nieba —
To zrabiŭ by fajnuju štuku:
Ja b azdobiŭ niabiosy by šyby
Inkrustacyjaj z chrustkich karunkaŭ.
A ŭnačy pad kožnym suzor’em
Ja prybiŭ by šyldu z ildu.

–> http://www.livejournal.com/community/lacinka/20491.html

А яшчэ ў нас ёсць адно возера
У суседняй вёсцы — за лазняю.
Не прыроднае — калгас выкапаў
Там дзе гай шумеў партызанскі.
Кажуць, там баі былі страшныя,
Што ўвесь гай быў разрыты акопамі,
Што загінула там шмат хлопчыкаў —
І фашыстаў, і партызанаў.
Кажуць, ёсць на самым дне возера
Таямнічая дзірка-яміна —
Тонкай плёнкай вады мёртвай
Бы люстэркам яна накрытая.
І туды не цячэ вада з […]

 
Ёсць у раёне ў нас адно возера
Невялічкае, непрыкметнае.
Называюць яго людзі — Рыбнае,
Бо ў ім вельмі многа карасікаў.
Залятаюць на яго кожнай восенню
На шляху сваім ў краі паўднёвыя
Птушкі-лебедзі белакрылыя
Са сваімі малымі дзеткамі.
Залятаюць — ды прыпыняюцца,
Бо на возеры дужа хораша:
Зіхаціць вада ў промнях сонечных,
Кормяць хлебцам дзеткі-чарнобыльцы.
Адляцелі ўжо даўно ўсе пярнатыя
У далёкі край, дзе няма снягоў.
А лябёдушкі — ўсё […]

Kabiety ź
Lačebna-
Pracoŭnaha
Prafiłaktoryju —
usie jak adna ŭ vosieńśkim uzroście —
miatuć listapaddzie svajho žyćcia.
Iŭja haliny j buraje traŭje
nakručvajuć pasmy tumannaj voŭny,
pieraŭtvarajučy ŭ krochkaje inieŭe.
Źleva žudasny kryk svińni.
Być zabitaj u chałodnym tumanie,
brud zalić žyvoju kryvioju
chiba nie strašna?
U styłaj kramie
“Bieły Ručaj“
na hołych palicach —
samotny ščarśćviely baton.
Vocat. Chałva. Kaŭbasa.
Małočna-śmiatannyja ručai
raźlityja pa pakietach.
Pa-dykarsku pryhožaja pradavačka
ŭ žaletcy sa štučnaha futra —
mierźnie by […]

 
adčuvaju nabližeńnie zimy.
zimni čas budzie ŭviedzieny zaŭtra.
ale sprava nie ŭ časie — my
sa śnieham —stvareńni adnaho aŭtara.
kali navat izalavać
mianie ŭ niejkaj betonnaj kamory,
usypić, hybernavać,
zasłanić usie šlachi da prastory…
uklučyć nieviadoma kali —
ci to ŭdzień, ci ŭnačy, ci na zołku,
ja daviedajusia pra zimy
nabližeńnie biez zviestak zvonku.
bo zimu ja adčuvaju sercam —
jaje choład strumienić praz vieny.
jana šle mnie […]